
Technika: olej/płyta
Rok: 2020
Wymiary: 50x60
„Koleżanki” – wtapiają się w letnią łąkę, stając się jej częścią, jakby natura i człowiek mówiły jednym głosem. Zatrzymane w spacerze, odchylają głowy w kierunku czegoś niewidocznego dla odbiorcy – „czegoś” spoza obrazu. To niewidzialne centrum przyciągania może być znakiem współczesnego czasu, nieustannie wzywającego naszą uwagę i skupienie, ale może też być symbolem tego, co zawsze pozostaje „poza” – transcendentnym wymiarem chwili.
Kobiety trwają – zanurzone w barwach, w rytmie lata, w nieustannej obecności natury. Ich pozornie zwyczajny gest przeradza się w refleksję: czy to, co najważniejsze, jest w obrazie, czy poza nim? Obraz podpowiada, że mimo przemijających dni i zmieniającej się rzeczywistości, człowiek zawsze pozostaje częścią większego pejzażu – trwałego, przyjaznego, pełnego życia.