
Technika: Rzeźba mosiężna (odlano dwie sztuki)
Rok: 2020
Wymiary: 17x23x14cm
Rzeźba z mosiądzu, wykonana w technice wosku traconego, powstała w szczególnym momencie – podczas lockdownu w 2020 roku. Świat, nagle zatrzymany przez pandemię, zamknął ludzi w domach i odebrał im dostęp do przestrzeni, które współtworzą rytm codzienności – teatrów, kin, miejsc pracy, spotkań i drobnych rytuałów.
Forma rzeźby – kubek – odwołuje się do najprostszego, codziennego gestu. To naczynie, które w normalnych warunkach służy do dzielenia się ciepłem herbaty czy kawy, tu zostaje puste. Pustka staje się znakiem tęsknoty za zwyczajnością – tym, co pozornie proste i oczywiste, a dopiero w obliczu braku ukazuje swoją wartość.
„Wyczekując zwyczajności” nie jest więc tylko przedmiotem-rzeźbą, lecz symbolicznym zapisem zbiorowego doświadczenia. Artysta przypomina, że to, co naprawdę buduje nasze życie, kryje się w powtarzalnych, drobnych chwilach. Kubek – jako forma codzienna i bliska – staje się metaforą przestrzeni, którą każdy z nas musi wypełnić tym, co dla niego ważne: powrotem do bliskości, spotkań i prostych radości dnia powszedniego.